
Dnia 28.05.2025 r. w Auli Collegium Historicum Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu odbyła się konferencja KULTURA ORGANIZACYJNA UCZELNI A PSYCHOSPOŁECZNE WARUNKI PRACY. DOŚWIADCZENIA, MOŻLIWOŚCI, OCZEKIWANIA.
Organizatorem konferencji był Okręgowy Inspektorat Pracy w Poznaniu wspólnie z uczelniami: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu, Politechnika Poznańska.
Wśród ponad 160 gości, znaleźli się m.in. Główny Inspektor Pracy Marcin Stanecki, rektor UAM prof.dr hab. Bogumiła Kaniewska, prorektor Uniwersytetu Przyrodniczego prof. Dr hab. Piotr Ślósarz, prorektor Politechniki Poznańskiej prof. PP dr hab. Inż. Agnieszka Misztal, wiceprzewodniczący OPZZ dr Błażej Międrzycki oraz członek Rady Ochrony Pracy prof. Jacek Męcina.
Wydarzenie relacjonowały Radio Poznań, portal newseria oraz TVP Poznań i TVP INFO, które objęły konferencję patronatem medialnym.
Konferencję rozpoczął Okręgowy Inspektor Pracy w Poznaniu, Paweł Ciemny, który odczytał list do uczestników wydarzenia od wicemarszałek Sejmu Moniki Wielichowskiej. Pani marszałek wraz z Ministrą Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej sprawowała patronat honorowy nad konferencją.
Prof. Jacek Męcina w swoim wystąpieniu omówił zagadnienie występowania mobbingu oraz projektu dotyczącego konkursu dobrych praktyk przeciwdziałania temu zjawisku w środowisku akademickim.
Referaty na temat regulacji prawnych dotyczących czynników psychospołecznych w środowisku pracy w świetle orzecznictwa i doktryny dr Aleksandra Bocheńska z Wydziału Prawa i Administracji, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, zwracając szczególną uwagę na brak definicji legalnej pojęcia „zagrożenia psychospołeczne”.
Główny Inspektor Pracy Marcin Stanecki w swoim wystąpieniu podzielił się doświadczeniami kontrolnymi w badaniu zjawiska mobbingu, a także zwrócił uwagę na rolę Państwowej Inspekcji Pracy w przeciwdziałaniu zagrożeniom psychospołecznym, w tym szerokie spektrum podejmowanych przez Urząd działań prewencyjnych.
Prof. PP, dr hab. Joanna Sadłowska-Wrzesińska z Instytutu Inżynierii Bezpieczeństwa i Jakości, Wydział Inżynierii Zarządzania z Politechniki Poznańskiej omówiła możliwości Identyfikacji, oceny i kontroli ryzyka psychospołecznego w świetle normy ISO 45003, wskazując jak można i należy zarządzać ryzykiem psychospołecznym w środowisku pracy.
Doświadczeniami z prowadzenia polityki równościowej i antydyskryminacyjnej na uczelni podzielił się prof. dr hab. Robert Kmieciak - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, zwracając uwagę na powyższe zagadnienia jako element kultury organizacyjnej Uniwersytetu.
Prof. PP, dr hab. inż. Ewa Więcek-Janka - Politechnika Poznańska omówiła wyniki badań nad subiektywnym odczuwaniem dobrostanu wśród zatrudnionych na uczelni, mających na celu wprowadzenie dobrych praktyk z zakresu przeciwdziałania zagrożeniom psychospołecznym na Politechnice Poznańskiej.
Na niedoceniany aspekt czynników mających wpływ na dobrostan psychiczny pracowników zwróciła uwagę w swoim wystąpieniu mgr Karolina Salis-Maciejewska - Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, wskazując na rolę wyposażenie i aranżacji miejsca pracy .
Problematykę wypalenia zawodowego oraz przeciwdziałania temu zjawisku na Uniwersytecie Ekonomicznym przedstawiły prof. UEP, dr hab. Anna Wach, mgr Beata Wawrzyniak - Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu.
Doświadczeniami z badania zjawiska wypalenia zawodowego wśród zatrudnionych na uczelni i sposobów przeciwdziałania zjawisku na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu z uczestnikami konferencji podzieliła się również mgr Agata Pietrzykowska.
Po wystąpieniach gości, w panelu dyskusyjnym, moderowanym przez zastępcę Okręgowego Inspektora Pracy Tomasza Gajdzińskiego, swoimi przemyśleniami na temat dobrostanu w środowisku akademickim podzielili się Główny Inspektor Pracy Marcin Stanecki, prof.dr hab. Anna Musiała, - UAM; prof. PP, dr hab. Joanna Sadłowska-Wrzesińska; dr Magdalena Andrełojć, - AE; dr Błażej Mądrzycki – OPZZ i mgr Karolina Salis-Maciejewska Uniwersytet Przyrodniczy. Zwrócono uwagę na pewne ograniczenia związane z hierarchiczną strukturą organizacji uczelni i uwarunkowania prawne, ale też na szanse, jakie można i należy wykorzystać aby ograniczyć skutki zagrożeń psychospołecznych w środowisku pracy, a w szczelności zapobiec syndromowi wypalenia zawodowego. Szczególnie podkreślano konieczność zaaktywizowania społeczności akademickiej i zwiększenia partycypacji społecznej w zarządzaniu uczelnią, przy jednoczesnym zwiększeniu stabilizacji zatrudnienia i pogłębianiu wzajemnego poszanowania oraz zaufania.